Zonder trommels en trompetten

Bert Baas

Een bevriend schrijver was op bezoek bij Harry Mulisch en verzuchtte:

"Mijn boek heb ik al weken af maar ik kan geen goede titel vinden".
"Hoezo niet" zei de literaire grootmeester "dat kan toch geen probleem zijn. Komen er trommels in voor?".
"Neen, geen trommels".
"En trompetten?".
"Neen, ook geen trompetten".
"Nou dan, daar heb jij je titel!".

Zo gaat het af en toe ook met verslagen van schaakontmoetingen. Natuurlijk kun je altijd terugvallen op meer prozaïsche aankondigingen als Schaakstad Apeldoorn 4 - De Zeven Pionnen 2. Want daar gaat het tenslotte over.


Op 14 december 2016 ontvingen we het team uit Epe in de derde ronde van OSBO klasse 3A. In Epe wordt overigens de gezamenlijke slotronde gespeeld op 4 april volgend jaar. O ja, die bevriende schrijver moet Jeroen Brouwers geweest zijn.

In mijn vorige verslag noemde ik Lelystad onze grootste concurrent om kampioen te worden, simpelweg omdat zij en wij waren gedegradeerd. Voortschrijdend inzicht leert dat Lelystad als concurrent is afgevallen omdat een sterkere speler na de degradatie bij een andere vereniging is gaan spelen. En bij een kleinere club als Lelystad laat zich dat gevoelig voelen. Vóór de wedstrijd van vandaag twee nieuwe gegadigden erbij gezien de stand: de tegenstander van vandaag (vorig seizoen gepromoveerd) plus Denk en Zet O&O 3 met de hoogste rating (1880) in hun gelederen. Harry Logtenberg noemt ons de "huizenhoge favoriet" in zijn verslag op de website van De 7 Pionnen na hun tweede en onze vrije ronde.

Vanavond wonnen wij afgetekend met 5½‒½, zonder tromgeroffel en zonder trompetgeschal dus. Het wedstrijdverloop:

1‒0 – Frans speelde Frans en net als in Lelystad als eerste klaar. Destijds op de tweede zet een verkeerd plan nu 'pas' op de derde. Ik hoorde bovengenoemde Harry Logtenberg iets mompelen van "ik denk dat het niet goed is maar ik weet het niet meer". Daar kwam hij heel snel achter: een stuk kwijt tegen twee pionnen. En het ging van kwaad tot erger (of van goed tot beter, afhankelijk van de kant van het bord), want zijn dame raakte ingesloten en gevangen. Game over, partij voorbij, na 12 of 13 zetten meen ik.

2-0 – Na de opening kon Lex de druk opvoeren over de f-lijn door alle stukken (nou ja, veel stukken) op f7 te richten. Zijn tegenstander trachtte de druk op te lossen door het opspelen van de f-pion en had in zoverre gelijk dat na een grote afruil de druk voorbij was, maar de partij ook.

2½‒½ – Frie kwam na een Gesloten Siciliaan terecht in een ineengeschoven stelling. Na het verlies van een pion (een offer?) kon hij geforceerd remise afdwingen via eeuwig schaak.

3½‒½ – Teamleider Adriaan zorgde voor de definitieve winst door 'gewoon' de juiste zetten te spelen in de goede volgorde. De tegenstander liet af en toe een steekje vallen en dan gebeurt hetzelfde als bij judo: eerst een yuko dan een waza-ari gevolgd door ippon, vol punt, op de rug gegooid.

4½‒½ – Mijn voornaamgenoot en ik kabbelden na een Gesloten Siciliaan met drakentrekjes naar het middenspel toe. In mijn achterhoofd het vage plan om via de lange diagonaal en de tweede rij met loper (of dame) en toren een actie te maken op het snijpunt g2. Met de vijandelijke koning op g1 en een toren op f1. En toen een fout, van mij. In de complexe afwikkeling, die mij een paard had kunnen kosten, verloor mijn tegenstander het overzicht en beschikte ik opeens over een Zwickmühle: het vage plan was werkelijkheid geworden. Plus een dubbele aanval door de toren op beide ongedekte lopers. Na lang peinzen werd de molenwiek onschadelijk gemaakt (Zwickmühle vind ik een mooier woord) en stond ik een loper vóór, in plaats van een paard achter. Dat besef kwam zo hard binnen bij de andere Bert dat helder denken niet meer goed mogelijk was en hij ook nog een toren weg blunderde.

5½‒½ – Het slotakkoord was voor Marco. Een onrustig begin van de eigen partij vanwege de interne competitie: iemand komt iets later, of niet, of toch wel. Dus iets wijzigen aan de indeling. Toen ik wat meer kon kijken had Marco inmiddels een grootscheeps offensief tegen de koning op gang gebracht. Virtueel met twee stukken meer omdat de damevleugel van de tegenstander niet was ontwikkeld. Een toreninval op g7 met schaak gevolgd door een mooie stille loperzet leidde tot onmiddellijke overgave. Zag er fraai uit.

   Schaakstad A'doorn 4 - De Zeven Pionnen 2 5½‒½
1. Frie van Belle       - Željko Ugljanin     ½-½
2. Lex Cornelisse       - Peter Overbeek      1-0
3. Bert Baas            - Bert Plooy          1-0
4. Frans van Dijk       - Harry Logtenberg    1-0
5. Adriaan den Hertog   - Herman Schutte      1-0
6. Marco Beerdsen       - Jan Flierman        1-0

't Andere verslag