Een brug te ver?

Cees Beekhuis

Helaas moesten we voor deze uitwedstrijd Anton Weenink missen, maar ik stelde het team gerust door te stellen dat deze tegenstander niet zo sterk was. Ze hadden de eerste ronde met 7-1 verloren, dus wat kon ons gebeuren?

Het lukte me goed om de toon voor het team te zetten. Ik kreeg een Morra voorgeschoteld en meende me te herinneren dat ik nog een extra zet nodig had, waarna mijn ‘theorie’ ineens niet meer klopte en ik via een tussenzet als een krant kwam te staan. Zeg maar gerust verloren.

Nico Olivier, mijn linker buurman, leek aardig te staan. Hans Bouwer, mijn andere buurman, won een pion, maar stond iets minder actief.

Mijn tegenstander weigerde het direct uit te maken, waardoor ik grote delen van de wedstrijd moest missen. Hans zie ik een kwaliteit verliezen, maar hij heeft er enkele pionnen voor. Nico volgt mijn voorbeeld en verspeelt via een familieschaak een kwaliteit.

Sebastiaan Jongen komt vragen of hij remise mag overeenkomen, waarop ik aangaf geen overzicht te hebben en dat hij gewoon de stelling moest spelen.

Marco van de Nieuwendijk heeft een incident. De klok heeft het begeven, wat niet goed voor de concentratie kan zijn.

Rookwolken trekken op. Aan bord 1 heeft Theo Visschedijk gewonnen en ook Marco Beerdsen wint als invaller aan bord 8 (0-2). Andere borden zijn ook klaar...

Sebastiaan heeft alles of niets gespeeld, zoals hij begrepen had en het werd niets. Chris Otto heeft verloren, maar ik heb geen idee hoe die partij ging. Marco v.d. N. laat zich niet gek maken en wint gewoon. (2-3)

Naast mij houdt Hans keurig paard tegen toren remise (2½ - 3½). Daarna is de koek op. Mijn tegenstander geeft nog een stuk weg om vervolgens een winnend toreneindspel in te gaan. Net als ik denk dat er misschien nog remisewendingen inzitten, ga ik gewoon door mijn vlag. Vervolgens verliest ook Nico, waarna we deze pot gewoon verloren hebben.

't Gerucht gaat dat Marcel een schorsing van één wedstrijd voor de teamleider overweegt...

't Andere verslag

Opgaande lijn

Ed van der Meulen

Op donderdagavond trad Schaakstad 6 aan tegen het eerste team van de Eerbeekse Schaakclub. Al om kwart voor tien moet Ed (broer van Rob van der Meulen) zijn partij tegen Ed (broer van Rob van de Griendt) opgeven: na ternauwernood de opening overleefd te hebben, ging het – ondanks het creëren van enige tegenkansen – van kwaad tot erger en dreigde onafwendbaar mat. (0-1)

Gelukkig liet Maarten ter Bals zich niet door het slechte voorbeeld van de teamleider inspireren. Amper een kwartier later haalt hij het volle punt binnen. (1-1) Maartens relaas, inclusief een opmerkelijk incident:

"Mijn tegenstander vanavond is Wim Geurink, de wedstrijdleider van SC Eerbeek. In zijn welkomstwoord zegt hij dat hij mogelijk een- of tweemaal van tafel zal lopen om de overige clubleden op gang te helpen.
Na zijn 6e zet staat hij inderdaad op. Ik zit nog te denken over een paardoffer gevolgd door een vork op loper en toren zoals gespeeld, als hij terugkeert en voordat ik mijn zet heb kunnen doen zet hij zijn zevende. Ik protesteer, mijns inziens ben ik aan zet. In zijn notatieboekje is het na zes zetten al een rommeltje, hij zegt dat ik Pc6 als 6e zet heb gezet. Ik protesteer nogmaals en laat mijn notatieboekje zien. Dan capituleert hij en trekt zijn 7e zet d4 terug om eerst mijn zesde toe te staan. Ik weet niet of ik reglementair op dat moment al de winst had kunnen claimen; was daar ook niet in geïnteresseerd. Een leuke partij vind ik ook in teamverband belangrijker dan de winst. Ik speel inderdaad het offer met de opvolgende vork. Hij lost dat schijnbaar goed op. Even later op de 11e zet bereid ik met Lb7 een kwaliteitswinst voor. Hij had hier Te3 moeten spelen. Na de pionnenruil op c4 en het terugtrekken van de dame dreigt de dubbele aanval Pe4. Hij geeft de toren met 15. Pc3 een extra dekking. Ik speel toch 15…. Pd4 Na enig denken besluit hij toch te nemen 16 Pxd4 en met Lxe4 valt de toren. Hij besluit niet gelijk terug te nemen maar eerst het ongedekte paar met 17. Pb5 veilig te stellen. Nadat ik het paard op c3 heb geslagen en hij mijn dame van de d-lijn heeft verjaagd haalt hij de loper terug met 19. Pxc3. Ik trek mijn loper terug naar g6 om druk op de koningsvleugel te beperken. We spelen beiden de h pion naar voren. Hij verjaagt met zijn toren mijn dame naar de 7e rij. Ik krijg daardoor de mogelijkheid in te breken op de b lijn. Na een poging van hem om op de d lijn te verdubbelen krijg ik deze lijn. Ik ben wat optimistisch en geef met 24 …. Ld3 de h-pion weg. Gelukkig kan ik de dame weer van de h-lijn verdrijven. Ik besluit met 26 … Td4 de loper aan te vallen die hij verdedigt met 27. Df3 waarna ik de b pion neem met de dame. Hij heeft nu vijf zetten achtereen alleen de dame gezet, terwijl ik de druk via de d-lijn en onderste rijen heb vergroot. Hij tracht mijn toren aan de a-pion te binden door 28. Tc7. Mijns inziens kan ik die loslaten en de druk met 28 … Ta-d8 vergroten. Ik zie een matcombinatie maar geef door onoplettendheid eerst de kwaliteit en de pion terug. De matcombinatie in iets andere vorm wordt gespeeld. Eerst verjaag ik de dame van de witte diagonaal d1-h5, dan schaak met 33…. Td1 omdat veld d1 nu ongedekt is, na 34. Kh2 gevolgd door Df1 en 35. Kh3 een beslissende fout. Na 35 …. Lf5 moet hij de dame weggeven. Wit geeft op."

Kort na het eerste punt dit seizoen zowel voor Maarten als voor het team, moet Ruud Meuleman zich helaas gewonnen geven in zijn partij op het eerste bord tegen Rolf van Agtmaal. (1-2)

Vrouwe Caïssa lijkt ons weer gunstig gezind als tegen elven Micha Ronner, spelend op het zesde bord, zijn partij met de nodige tijdsinvestering en concentratie weet te winnen en daarmee de stand gelijktrekt.(2-2) Micha's samenvatting van zijn partij:

"Voor een speler met een beperkte openingservaring is het iedere keer weer een verassing hoe je een partij aanpakt met zwart. Nadat mijn tegenstander opende met een damegambiet voelde ik me vijftien zetten verder al vrij in het nadeel met de volledige aanval van wit gericht op mijn koningsvleugel. Gelukkig wist ik het tij te keren en kon ik uiteindelijk een paard tegen een pion voor komen te staan. Hierna kon ik na langzaam afruilen ook in stelling voor komen te staan, wat uiteindelijk leidde tot de winst."

Als even later Frits Mooibroek – met een volle kwaliteit minder doorspelend onder het motto It ain't over until it's over – zijn partij opgeeft, staan we opnieuw achter. (2-3)

Alle hoop om in elk geval één matchpunt in de wacht te slepen, is nu gevestigd op Jan Kranenbarg, die in het eindspel een voordeel lijkt te hebben. Maar helaas... Jan vat zijn partij aldus samen:

"Jan Kranenbarg dacht dat zijn eindstelling met twee lopers tegenover de twee paarden van Gerrit Nikkels iets sterker was. Gerrit Nikkels wist echter een van de lopers te ruilen tegen een paard, en in de laatste minuut deed hij een paardzet waarbij zowel de koning als de loper werd aangevallen. Daarmee verloor Jan de partij."

Hoewel we andermaal verloren, kunnen we moed putten uit de twee behaalde bordpunten. Er is immers sprake van een opgaande lijn...

foto's op Google+ | foto's op Picasa

T  Eerbeek 1         1485 Schaakstad Apeldoorn 6 1267 4-2
1. Rolf van Agtmaal  1545 Ruud Meuleman          1434 1-0
2. Willem Geurink    1589 Maarten ter Bals       1339 0-1
3. Jan Breij         1452 Frits Mooibroek        1272 1-0
4. Ed van de Griendt 1501 Ed van der Meulen      1148 1-0
5. Gerrit Nikkels    1465 Jan Kranenbarg         1141 1-0
6. Paul van Berkum   1357 Micha Ronner                0-1

Partij openen in nieuw venster of tabblad

OSBO ronde 2 thuis

Schaakstad 4 – De Schaakmaat 2, Schaakstad 5 – De Sleutelzet

foto's op Google+ | foto's op Picasa